To pierwsza siedziba wicekrólów dawnego imperium hiszpańskiego w Ameryce. Pałac został wzniesiony na początku XVI w. na polecenie pierworodnego syna Krzysztofa Kolumba, Diego Colóna, który od 1509 r. w imieniu monarchii zarządzał tymi terytoriami.

Przez kilkadziesiąt lat budynek pełnił niezwykle istotną rolę w podboju Nowego Świata. To tutaj zapadały kluczowe decyzje dotyczące nowych wypraw konkwistadorów. W kolejnych stuleciach pałac stracił na znaczeniu i w XVIII w. został całkowicie opuszczony. Dziś po gruntownej renowacji jest siedzibą najchętniej odwiedzanego muzeum czasów kolonialnych w stolicy Dominikany.

Zona Colonial jest labiryntem ulic otoczonych zachowanym w dużej części systemem fortyfikacji obronnych. Główne arterie starego miasta zostały pięknie odnowione, a zlokalizowane wzdłuż nich modne bary i restauracje są ulubionym miejscem spotkań mieszkańców stolicy i turystów. Wystarczy jednak nieco skręcić w bok, aby zobaczyć inne oblicze historycznego centrum Santo Domingo. Przy wąskich, pnących się w górę uliczkach stoją zamieszkane od wieków kolorowe domostwa, tu i ówdzie działają rodzinne sklepiki, a w otwartych oknach bez problemu dostrzeżemy gospodynie krzątające się niespiesznie przy codziennych zajęciach.

W sercu strefy kolonialnej króluje monumentalna katedra Santa Maria de la Encarnación wzniesiona w pierwszej połowie XVI w. W świątyni do dziś przetrwało wiele oryginalnych elementów architektonicznych i fresków, a jej wnętrze, wielokrotnie przebudowywane i remontowane, stanowi przykład udanego połączenia różnych stylów. Odnajdziemy tu m.in. gotyckie sklepienia i bramy, barkowy ołtarz i aż 12 renesansowych kaplic. Katedra stała się siedzibą biskupa pierwszej diecezji chrześcijańskiej w Nowym Świecie, a przez pewien czas także miejscem spoczynku Krzysztofa Kolumba.

Przez zgiełkiem centrum miasta najlepiej uciec na jeden z tarasów zlokalizowanych na dachach starych kamienic i pałacyków. Na wielu z nich działają kawiarnie lub restauracje, a więc można tu nie tylko odpocząć w przyjemnej atmosferze, ale i zjeść lunch lub skosztować słynnych karaibskich koktajli. Tarasy odsłaniają piękno kolonialnej zabudowy i pozwalają spojrzeć na dawne Santo Domingo zupełnie z innej perspektywy.

Santo Domingo jest miastem nadmorskim, ale tutejsze wybrzeże nie przypomina rajskich plaż, z którymi kojarzy się Dominikana. Zamiast słynnego lazuru Morza Karaibskiego jest szara, pełna śmieci woda, nad którą unosi się nieprzyjemny zapach. Ta część miasta jest nadal słabo zagospodarowana. Wprawdzie wzdłuż części wybrzeża został wytyczony deptak, przy którym działa kilka kawiarni, ale nie zmienia to faktu, że najbliższe otoczenie morza pozostaje brudne i zaniedbane. Nie ulega wątpliwości, że miasto będzie musiało jeszcze sporo zainwestować w rewitalizację tej strefy.

fot. Marek Stus, Reinhard Link (Flickr.com/CC)