Bliżej świata: Madryt

Kolejnym miastem, które pojawia się w naszym cyklu "Bliżej świata", jest stolica Hiszpanii – Madryt. To trzymilionowe miasto, położone pośród gór, swoją dzisiejszą świetność zawdzięcza królowi Filipowi II, który przeniósł tutaj dwór w 1561 roku. Dzisiaj w Madrycie, słynącym z szalonego życia nocnego, miesza się architektura z 500 lat – od habsburskich pałaców po monumenty generała Franco i nowoczesne drapacze chmur.



Do Madrytu można łatwo dostać się zarówno z Warszawy (PLL LOT i Iberia), jak i tanimi liniami z Katowic (Wizz Air) i z Krakowa (Ryanair). Lotnisko Barajas jest jednym z największych hubów w Europie. W 2009 roku skorzystało z niego niemal 50 milionów pasażerów (4. miejsce na kontynencie).



Port lotniczy jest położony zaledwie kilka kilometrów od centrum miasta, a dojazd metrem jest niezwykle wygodny. Obecnie do terminali dotrzeć można linią 8 (różową), ale niedługo przedłużona zostanie także trasa numer 5 (zielona). Metro jest zresztą tanim, szybkim i wygodnym sposobem poruszania się po Madrycie.


Madryt, choć wielki, ma w centrum bardzo zwartą zabudowę. Dzięki temu na zobaczenie najważniejszych miejsc nie potrzeba wiele czasu. Jednak aby zwiedzić słynne muzea sztuki czy pałace, należy przedłużyć pobyt o co najmniej dzień.



Zwiedzanie miasta bardzo wygodnie jest rozpocząć od placu Izabelli II. Stacja metra znajdująca się tam to „Ópera”, a dominującym budynkiem jest Teatro Real (Teatr Królewski), zbudowany w 1850 roku.



Główne wejście zlokalizowane jest od strony Plaza de Oriente – półokrągłego placu, którego zamysł powstał za czasów Józefa Bonapartego. Skwer w drugiej połowie XX wieku był miejscem wieców generała Franco.



Po przeciwległej stronie placu znajduje się największy budynek w Madrycie – Palacio Real (Pałac Królewski). Swoją siedzibę mieli w tym miejscu mauretańscy władcy w IX wieku, jednak budynek, który oglądamy dziś, został zbudowany w XVIII wieku, po pożarze wcześniejszego pałacu.



Jest on położony w miejscu, z którego widać niemal całe miasto i okolice. Zwiedzanie monumentalnego wnętrza, wzorowanego na Wersalu, może zająć wiele godzin.



Od północy i zachodu pałac otoczony jest pięknymi ogrodami, otwartymi dla wszystkich (Jardines de Sabatini i Campo del Moro).



Od strony południowej, naprzeciwko głównego wejścia do Palacio Real i jego dziedzińca znajduje się madrycka katedra – Nuestra Señora de la Almudena. Choć świątynia jest zbudowana w stylu skomponowanym z pałacem, to jej konsekracja miała miejsce dopiero w 1993 roku! Wcześniej stolica Hiszpanii nie miała własnej katedry.


Nieopodal neoklasycystycznej katedry można zobaczyć pozostałości arabskiego muru obronnego, który przypomina o założycielach miasta.



Następnie warto skierować się w stronę najstarszej części miasta. Miesza się tu architektura z czasów mauretańskich, średniowiecznych oraz z epoki Habsburgów. Centralnym punktem starówki jest Plaza Mayor, gdzie znajdują się liczne kawiarnie oraz bary tapas.



Kilkadziesiąt metrów od Plaza Mayor znajduje się drugi, zdecydowanie mniejszy, ale również ważny plac starówki – Plaza de la Villa, przy którym znajduje się ratusz miejski.



Dotrzeć można tam upstrzoną sklepami z pamiątkami Calle Mayor.


Będąc w starym mieście warto zarezerwować czas na bezcelowe spacery – w ten sposób można w pełni docenić niewielkie, kręte uliczki, ukryte wśród placyków kościoły, a także trafić do wyśmienitych restauracji.



Ulica Calle Mayor, rozpoczynająca się nieopodal katedry, kończy się na Plaza Puerta del Sol (Brama Słońca). Ten owalny plac jest uważany nie tylko za centrum miasta, ale także za geograficzny środek Hiszpanii – stąd mierzy się odległość do wszystkich miast w kraju.



Puerta del Sol to bardzo reprezentatywna część śródmieścia. Casa de Correos, która się przy nim znajduje, to siedziba władz regionu madryckiego, a zegar na wieży tego budynku wyznacza oficjalny czas Hiszpanii.



Na placu znajduje się również pomnik Karola III (ustawiony zaledwie 13 lat temu) oraz słynna rzeźba niedźwiedzia z brązu, który wspina się na drzewo – to jeden z symboli Madrytu. Ma on oznaczać niezwykłą żyzność okolicznych ziem.


Ulice otaczające Sol to rejon śródmieścia, w którym znajduje się najwięcej sklepów i centrów handlowych. Najsłynniejszy z nich to El Corte Inglés. Jedną z dziesięciu ulic odchodzących od Sol jest Calle Alcalá – arteria pełna imponujących gmachów i siedzib instytucji finansowych. Jedna z najbardziej okazałych rezydencji należy do giganta bankowego, spółki Santander.



Inne budynki, które piętrzą się wzdłuż Calle Alcalá, to między innymi Ministerstwo Skarbu i Casino de Madrid (wstęp możliwy jest jedynie do restauracji będącej jedną z najdroższych w mieście).


Ulica kończy się na Plaza de Cibeles, ogromnym rondzie nad którym góruje siedziba poczty – Palacio de Comunicaciones. Budynek, podobnie jak katedra Almudena, wygląda na starszy, niż jest w rzeczywistości – powstał niecały wiek temu. Gdy zakończy się przebudowa pałacu, przeniosą się do niego władze miasta.



Na południe od Plaza de Cibeles ciągnie się Paseo del Prado – ulica muzeów. Przy szerokiej arterii znajdują się: Museo Thyssen-Bornemisza, Museo del Prado oraz gromadzące sztukę współczesną Museo Reina Sofia. Zwiedzenie wszystkich to wielogodzinna, męcząca wyprawa, jednak zapewniająca niezrównane wrażenia artystyczne podczas podziwiania obrazów Goi, Velazqueza, Rubensa czy Dalego.



Wróćmy jednak do śródmieścia. Nieopodal Plaza de Cibeles z ulicą Calle Alcalá krzyżuje się najsłynniejsza arteria Madrytu – Gran Vía. Obchodząca w tym roku swoje stulecie ulica jest nie tylko sześciopasmowym ciągiem łączącym wschód i zachód miasta, ale także lokalizacją wielu sklepów, hoteli, restauracji i innych obiektów kultury.



Na rogu Gran Vía i Calle Alcalá znajduje się charakterystyczny budynek Metropolis. Wygląda on szczególnie imponująco w nocy, gdy pięknie podświetlona jest fasada oraz kopuła z posągiem Nike.


Arteria kończy się na Plaza de Espana – otoczonym wieżowcami skwerze zbudowanym na miejscu dawnych koszar podczas rządów generała Franco. Projektantami niemal całego zespołu budynków byli bracia Otamendi. Jedynym starszym elementem placu jest znajdujący się na jego środku pomnik Miguela Cervantesa.



Północny skraj placu zajmuje Edificio Espana, który w 1953 roku był najwyższym budynkiem Hiszpanii. Obecnie znajdują się tam sklepy, hotel, a także mieszkania.


Nad placem góruje dzisiaj Torre de Madrid – w swoim czasie najwyższy budynek Europy (142 metry wysokości).


Na koniec warto udać się na północ od śródmieścia, wzdłuż ulicy Paseo de la Castellana. Przy niej znajdują się nowoczesne symbole Madrytu. Na Plaza Picasso zbudowano w 1988 roku najwyższy obecnie budynek miasta – Torre Picasso. W jego pobliżu umiejscowiono wiele budynków rządowych.


Niemal naprzeciw wieży swoją siedzibę i stadion ma słynny klub piłkarski Real. Warto chociażby obejść Estadio Santiago Bernabeu, nawet nie będąc fanem tej dyscypliny.



Po kilkuset metrach Paseo Castellana dociera do Plaza Castilla. Tam stoją dwie ikony Madrytu – Torres Puerta de Europa (Wieże Brama Europy). Ich pochylone sylwetki widnieją na wielu pocztówkach z tego miasta.



Jadąc do Madrytu w lecie lub wczesną jesienią trzeba przygotować się na bardzo wysokie temperatury. Wobec nieuchronnie nadchodzącej jesieni, to właśnie ta słoneczna aura, jak również wyśmienita kuchnia, mogą być najsilniejszymi argumentami za lotem do Madrytu.



Madryt, choć gorący, jest z pewnością wart wizyty. Choć można go zwiedzić szybko, poświęcenie kilku dni nie będzie stratą czasu. Należy jednak uważać, aby nie planować odwiedzin w muzeach w poniedziałek – niemal wszystkie są wtedy zamknięte!


Dominik Sipinski