Personel techniczny Air New Zealand zapowiedział na 21 grudnia br. strajk, który może wpłynąć na plany dotyczące podróży około 42 tys. pasażerów. Według danych statystycznych, ten dzień w kalendarzu to jeden z najbardziej pracowitych i wymagających dla nowozelandzkiego przewoźnika. Mimo wyznaczenia daty strajku planowane są jeszcze kolejne negocjacje mające na celu rozwiązanie problemu. Protest, który ogłoszony został w zeszły czwartek (06.12) poprzedziło referendum, w którym udział wzięło prawie tysiąc pracowników reprezentowanych przez Aviation and Marine Engineers Association oraz organizację E tū, które są związkami zrzeszającymi pracowników wielu branż. Za podjęciem akcji strajkowej opowiedziało się 95 proc. głosujących. Air New Zealand twierdzi też, że związki zapowiadają kolejne protesty poza wyznaczonym do tej pory terminem.

Związki twierdzą, że wyraziły zgodę na postępowanie mediacyjne, które na 10 grudnia br. zaproponował dział inżynieryjny nowozelandzkiej linii. Oświadczają też, że będą kontynuowały negocjacje w dobrej wierze i z nadzieją na osiągnięcie kompromisu. Podobne stanowisko prezentuje Air New Zealand, twierdząc, że chce blisko współpracować z personelem technicznym i reprezentującymi go związkami, tak aby osiągnąć rozsądne porozumienie i zapobiec całkowicie strajkom.

Air New Zealand podaje, że na zapowiedziany dzień strajku bilety na trasy krajowe i międzynarodowe zakupiło około 42 tys. podróżnych. Według linii możliwe staje się odwołanie niektórych lotów, zaznacza ona jednak, że problemy nie dotkną operacji lokalnych, które obsługują samoloty turbośmigłowe, ponieważ obsługujący je mechanicy należą do innej grupy zawodowej.

Negocjacje, których niepowodzenie jest przyczyną zapowiedzianego strajku dotyczą pracowników obsługi utrzymania linii i baz, a także logistyków i podległego personelu. Związki zaznaczają, że chodzi nie tylko o mechaników, ale też pracowników magazynowych i personel sprzątający samoloty. Z kolei przewoźnik wskazuje na to, że dyskusje trwają zaledwie od sześciu tygodni i jakiekolwiek akcje protestacyjne są zdecydowanie przedwczesne.

Jeśli chodzi o wynagrodzenie zainteresowanych grup pracowników to linia oświadczyła, że średnie roczne zarobki tych osób wynoszą 115 tys. dolarów nowozelandzkich (ok. 300 tys. PLN), a ok. 170 z nich otrzymuje ponad 150 tys. NZD. Air New Zealand wskazuje też, że pracownicy ci otrzymywali w ostatnich dwunastu latach coroczne podwyżki, a także odrzucili zaproponowane w tym roku kolejne 2 proc. wzrostu wynagrodzenia połączone z kolejnymi 3 proc. po roku i kolejną rewizją wynagrodzeń w połowie 2021 roku. Ponadto, linia zaoferowała ustandaryzowanie stawki nadgodzinowej na poziomie 150 proc. podstawy wynagrodzenia. Obecnie nadgodziny płatne są na mieszanych warunkach, zarówno jako 150- jak i 200-proc. podstawy. Poza tym Air New Zealand zaoferowała pracownikom jednorazową wypłatę w wysokości 6,4 tys. NZD w ramach rekompensaty za zmianę stawek nadgodzinowych oraz dodatkowy tydzień w ramach rocznego urlopu po pięciu latach pracy.

Zdaniem związków zawodowych przewoźnik odnotował ostatnio rekordowe zyski i ich zdaniem prowadzi negocjacje w nieuzasadniony, zbyt agresywny sposób.

- Nie chodzi tylko o wynagrodzenia – twierdzi związek E tū. – Przede wszystkim chodzi o to, że na kilka tygodni przed świętami Air New Zealand proponuje personelowi inżynieryjnemu płace niższe niż tym pracownikom, którzy już zawarli porozumienia, a także obniża stawki za nadgodziny.

fot. mat. prasowe